Driemaal is scheepsrecht! Na meer dan 2 jaar zonder feest konden we eindelijk nog eens samen ons Ceciliafeest vieren, drie jaar na de legendarische cowboydansjes van onze lieve alten. Het was in 2020 de beurt aan de tenoren, maar de plannen voor dit feest mochten even in de koelkast.
Dit jaar kwamen de tenoren met een heuse wedstrijd op de proppen, gebaseerd op het populaire programma ‘Homo Universalis’. Toepasselijk werd dit voor het koor de ‘Cantor Universalis’. Met een stuk of 10 uitdagingen waarbij de koorleden – én partners – tegen elkaar moesten strijden, bleef uiteindelijk één gelukkige over die zich vanaf nu de Cantor Universalis mag noemen.
Er was natuurlijk ook tijd voor eten en drinken. En het was een echte voltreffer! De tenoren trakteerden ons op een heuse raclette, bereid volgens de aloude traditie (met ‘schnaps’ in de helft!) Het zorgde voor goed gevulde buikjes bij alle aanwezigen. Een zelfgemaakte apfelstrudel als dessert maakte het feest compleet.
Traditiegetrouw vierden we ook enkele jubilarissen, al moesten ze eigenlijk vorig jaar al in de bloemetjes gezet worden. Éen bas en twee tenoren vielen in de prijzen. Onze bas Karl vertoeft intussen 25 jaar in het koor, en de ‘twee Fransen’ bij de tenoren maar liefst 65 jaar, een briljanten huwelijk, proficiat!
Na dit mooie feest kijkt ons koor uit naar het kerstconcert op 23 december en eindelijk nog eens de middernachtmis en kerstmis. Ook dit is alweer geleden van 2019.
Fijne vooruitzichten dus!
Maar nu genieten we nog wat na van deze fantastische editie ter ere van Sint Cecilia! Al zijn we meteen ook al benieuwd naar wat de sopranen volgende jaar voor ons in petto hebben!